Πάει ο παλιός ο χρόνος...

Λίγη ώρα πριν το 2016 μπει στην σφαίρα του παρελθόντος,κάθισα για λίγο στον υπολογιστή μου ώστε να γράψω την τελευταια ανάρτηση του χρόνου. Ενός χρόνου που μου δίδαξε,μου θύμισε, μου πήρε αλλά και μου έδωσε πολλά. Δεν θα πω αν η χρονιά αυτή ήταν δυσάρεστη γιατί θα σβήσω έτσι όλες τις όμορφες στιγμές, ούτε όμως και επηρεασμένη από την μαγεία της ημέρας θα πω ότι ήταν ευχάριστη καθώς οι δύσκολες στιγμές της μου διδάξαν πολλά...

Θα πω όμως ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας κράτησε υγιείς και που με τις εμπειρίες αυτής της χρονιάς ξεκινώ δυναμικά την επόμενη. Πιο ώριμη, πιο έμπειρη, πιο αποφασισμένη η λίστα των στόχων του 2017 μοιάζουν απλά εύκολοι.Θα ευχηθώ σε όλους υγεία, ηρεμία,προσωπική γαλήνη και κυρίως ειρήνη. Ας προσπαθήσουμε όλοι να γίνουμε λίγο καλύτεροι άνθρωποι,λίγο πιο υπομονετικοί και ολιγαρκείς στο τι ζητάμε από τους άλλους. Αγάπη στον εαυτό μας και στους γύρω μας. Εύχομαι σε όλους ουσιαστική ευτυχία.

Καλή χρονιά..ευτυχισμένο το 2017

Κανένας άνθρωπος χωρίς δουλειά, σπίτι, τροφή.

Κανένας άνθρωπος χωρίς μια αγκαλιά.

Κανένας άνθρωπος μόνος του.

Κανένας άνθρωπος χωρίς αγάπη.

Η δική μου λίστα επιθυμιών  για την χρονιά ετοιμάζεται πριν καλωσορίσω την καινούρια χρονιά...

Εύχομαι σε όλους σας το 2017 να αποκτήσετε όσα πραγματικά επιθυμείτε...!

Στο παραθύρι μου...

Βλέπω παντού Χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις...Χριστούγεννα έρχονται θα μου πεις ,τι θα βλέπεις βαμμένα αυγά;..σωστή και αυτή η προσέγγιση...Σε μένα όμως λείπει όχι το Χριστουγεννιάτικο στολισμένο δέντρο αλλά το δέντρο της αυλής μας στο εξοχικό που πήγαινα τα απογεύματα και έπινα το καφεδάκι μου...Έτσι σήμερα έβγαλα από τον φάκελο των κατασκευών μου λίγο από καλοκαίρι...

Αγαπώ το πλέξιμο όσο και τις κατασκευές..και όταν έχω την ευκαιρία να τα συνδυάσω εκεί είναι το καλύτερό μου.Θαλασσοξυλα, κοχύλια, αποξηραμένα λεμονάκια, κλειδιά δεμένα σε σπάγκο,γίνονται ένα με διάφορα πλεκτά μοτιφάκια και όλα μαζί μια σύνθεση για το παράθυρό. Η βεράντα μου άλλαξε και έγινε λίγο πιο ρομαντική,ότι πρέπει για να βράδια που περνάμε τα καλοκαίρια με τις ατελείωτες συζητήσεις κάτω υπό το φως των κεριών.

Το παράθυρο της βεράντας πριν. 

Υλικά που χρησιμοποίησα:                                                   Για το κρέμασμα:

                                                  

Πλεκτά μοτιφάκια                                                                  Μια σιδερένια ράβδο

Θαλασσόξυλα                                                                         Τσουβάλι για να την καλύψω

Κοχύλια

Παλιά κλειδιά                                                                          Για να στεγνώσουν τα μοτιφάκια:

Σπάγκο

Κρυσταλλική κόλα                                                                  Ένα παλιό ξύλο

Αποξηραμένα φρούτα                                                              Βίδες ή καρφάκια

Αφού λοιπόν έπλεξα τα μοτιφάκια μου σε διάφορα σχέδια αραίωσα ένα μέρος κρυσταλλικής κολλάς με ένα μέρος νερό και τα μούλιασα καλά,σε ένα παλιό ξύλο βίδωσα τα μοτιφάκια παρέα με τους μικρούς μου βοηθούς και τα άφησα να στεγνώσουν καλά .

Η συνέχεια είναι απλή. Έδεσα με τον σπάγκο τα μοτιφάκια με τα θαλασσόξυλα,τα κοχύλια και τα υπόλοιπα υλικά,τα οποία στο τέλος τα κρέμασα σε μια βέργα την όποια κάλυψα με τσουβάλι....

Μια ρομαντική και παραμυθένια κρεμαστή κουρτίνα στο ξύλινο παράθυρό μου... 

Και επειδή όπως και να το κάνεις το mood είναι Χριστουγεννιάτικο η πρόταση μου είναι κατάλληλη για τις ημέρες αυτές με μια μικρή παραλλαγή...Μπορείς να πλέξεις νιφάδες τις όποιες θα φτιάξεις και θα στολίσεις με την ίδια διαδικασία!!!