Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Δεν είμαι ανορθόγραφη...είμαι απλά χαρισματική.



Πόσο ο κόσμος μας είναι έτοιμος να αποδεχτεί το διαφορετικό?Με πόση άνεση κάποιος κοροϊδεύει,κρίνει και βάζει ταμπέλα σε ότι δεν του αρέσει,δεν καταλαβαίνει ή απλά τον βολεύει για να κρύψει την δική του ασχήμια?Δεν θα πάψω ποτέ  να ασχολούμαι με το θέμα διαφορετικότητας, όχι μόνο γιατί έτυχε να είναι κάποιος διαφορετικός αλλά κυρίως γιατί το επέλεξε...Πολύ θέλω να μάθω τα όρια,τα μέτρα και τα σταθμά που έχει θεσπίσει σαν άγραφους νόμους η κοινωνία και καθορίζει το ποιος είναι τι...ποιος είναι έξυπνος,άξιος,όμορφος...ταμπέλες που στην πραγματικότητα κρίνουν το φαίνεσθαι και όχι την ουσία...γιατί όπως μας έχει διδάξει και η νεότερη ιστορία...τα μεγαλύτερα εγκλήματα τα διαπράττουν αυτοί που φοράν κουστούμια.

Δεν ξέρω εάν  δυσκολευόμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό ή είμαστε απλά ρατσιστές.Ο ρατσισμός έχει πολλές μορφές,ρατσισμό μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος για την εξωτερική του εμφάνιση,τον τρόπο που επέλεξε να ζει ή για κάτι που απλά του συνέβη..Μια τέτοια μορφή ρατσισμού  βίωσα ως μαθήτρια από κακούς δασκάλου και συνεχίζω να βιώνω όταν βρεθούν μπροστά μου άνθρωποι πραγματικά αγράμματοι...γιατί εγώ δεν είμαι ανορθόγραφη είμαι απλά δυσλεκτική.

Μαθήτρια δημοτικού στα μέσα της δεκαετίας του 80΄...αν και φημίζομαι για την "μνήμη χρυσόψαρου" που διαθέτω,έρχονται στο μυαλό μου πολλά περιστατικά από το σχολείο,όπου η δασκάλα έβρισκε τρομερά παιδαγωγικό να με προσβάλλει μπροστά στους συμμαθητές μου για την ανορθογραφία μου και φυσικά τα "κακά" παιδιά της τάξης ήξεραν πολύ καλά πως να το εκμεταλλευτούν στα διαλείμματα. Το θέμα μου όμως δεν είναι τα πειράγματα των συμμαθητών μου...ακόμη και ως παιδί δεν με άγγιζαν πότε όλα όσα έλεγαν για μένα...πάντα είχα καλύτερα πράγματα να κάνω..Δεν θα σταθώ ούτε στην δασκάλα μου,άλλο να είσαι δασκάλα και άλλο εκπαιδευτικός...Κάπου μετά 2000 και εκεί που αποφάσισα να ξανά γυρίσω στα θρανία, γνώρισα μια καθηγήτρια η οποία με προέτρεψε να ψάξω λίγο περισσότερο την αδυναμία μου...Μου πήρε αρκετό καιρό για να ανακαλύψω πως δεν ήμουν απλά η τεμπέλα μαθήτρια που δεν μπορούσε να μάθει σωστή ορθογραφία ή να κατανοήσει να μαθηματικά...αντιμετώπιζα πραγματικά μια μαθησιακή δυσκολία.Τα πράγματα για μένα θα ήταν πολύ πιο εύκολα αν υπήρχαν δάσκαλοι που θα το πρόσεχαν νωρίτερα..όμως πριν 25 χρόνια η ενημέρωση δεν ήταν αυτή που είναι σήμερα.

Ακόμη όμως και σήμερα πολλοί σπεύδουν να διορθώσουν τα λάθη μου και αρκετοί από αυτούς να με ειρωνευτούν..."δεν πήγες σχολείο"..."στην ώρα της ορθογραφίας έκανες κοπάνα"...και άλλα τέτοια χαριτωμένα σχόλια που έχω ακούσει...Εγώ και σχολείο πήγα και στο μάθημα της γλώσσας εκεί ήμουν...εσύ τρόπους έμαθες?...ή όταν η μαμά σου σου έλεγε να είσαι ευγενικός είχες κλείσει τα αυτάκια σου?Και τώρα που μεγάλωσες γιατί δεν κοιτάζεις πως να ενημερωθείς,όχι μόνο για να το παίζεις έξυπνος αλλά για να γίνεις κιόλας και γιατί ένας ημιμαθής σαν εσένα είναι χειρότερος από τον αμαθή...σαν εμένα.Η δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία,δεν έχει καμιά σχέση με νοητική καθυστέρηση και τις περισσότερες φορές τα δυσλεκτικά άτομα είναι πιο δημιουργικά σε άλλους τομείς.Δηλαδή πόσο εγώ???

Είμαι πολύ άσχημο να διορθώνεις έναν δυσλεκτικό και όχι τόσο σαν πράξη όσο με τον τρόπο που το κάνεις,δεν είναι βλάκας απλά είναι δυσλεκτικός,δεν είναι τεμπέλης απλά αντιμετωπίζει μια μαθησιακή δυσκολία και η ορθογραφία είναι ένα κομμάτι της,όπως και εσύ αντιμετωπίζεις δυσκολία στο να μην είσαι ρατσιστής,στο να μην κοροϊδέψεις.Τώρα πια στα 35 μου έχω μάθει να μην με ενοχλεί..γιατί δυναμική δεν λέω αλλά πέρασα και αρκετό καιρό παρέα με λεξικό ή να ψάχνω να χρησιμοποιήσω άλλες λέξεις ώστε να γλιτώσω τα σχόλια των "έξυπνων"...Η δυσλεξία έχει πολλές μορφές και τα δυσλεκτικά παιδιά πολλά χαρίσματα,όπως ο Πικάσο, ο Άινσταϊν και ο Στηβ Τζομπς,ο Έντισον που είναι μερικοί από τους διάσημους "ανορθόγραφους"...τελικά η δυσλεξία ίσως να είναι η "πάθηση των χαρισματικών παιδιών"...Ίσως λίγη ενημέρωση σε βοηθήσει να καταλάβεις πώς σημασία δεν έχει το πως γραφείς αλλά τι πραγματικά έχεις να πεις...σαν λόγος,σαν ύπαρξη και σαν άνθρωπος....

Διαβάστε το άρθρο μου Επάγγελμα Γυναίκα




Πόσο ο κόσμος μας είναι έτοιμος να αποδεχτεί το διαφορετικό;Με πόση άνεση κάποιος κοροϊδεύει,κρίνει και βάζει ταμπέλα σε ότι δεν του αρέσει,δεν καταλαβαίνει ή απλά τον βολεύει για να κρύψει την δική του ασχήμια;Δεν θα πάψω ποτέ  να ασχολούμαι με το θέμα διαφορετικότητας, όχι μόνο γιατί έτυχε να είναι κάποιος διαφορετικός αλλά κυρίως γιατί το επέλεξε...Πολύ θέλω να μάθω τα όρια,τα μέτρα και τα σταθμά που έχει θεσπίσει σαν άγραφους νόμους η κοινωνία και καθορίζει το ποιος είναι τι...ποιος είναι έξυπνος,άξιος,όμορφος...ταμπέλες που στην πραγματικότητα κρίνουν το φαίνεσθαι και όχι την ουσία...γιατί όπως μας έχει διδάξει και η νεότερη ιστορία...τα μεγαλύτερα εγκλήματα τα διαπράττουν αυτοί που φοράν κουστούμια.

Δεν ξέρω εάν δυσκολευόμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό ή είμαστε απλά ρατσιστές.Ο ρατσισμός έχει πολλές μορφές,ρατσισμό μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος για την εξωτερική του εμφάνιση,τον τρόπο που επέλεξε να ζει ή για κάτι που απλά του συνέβη..Μια τέτοια μορφή ρατσισμού βίωσα ως μαθήτρια από κακούς δασκάλους και συνεχίζω να βιώνω όταν βρεθούν μπροστά μου άνθρωποι πραγματικά αγράμματοι...γιατί εγώ δεν είμαι ανορθόγραφη είμαι απλά δυσλεκτική.

Μαθήτρια δημοτικού στα μέσα της δεκαετίας του 80΄...αν και φημίζομαι για την "μνήμη χρυσόψαρου" που διαθέτω,έρχονται στο μυαλό μου πολλά περιστατικά από το σχολείο,όπου η δασκάλα έβρισκε τρομερά παιδαγωγικό να με προσβάλλει μπροστά στους συμμαθητές μου για την ανορθογραφία μου και φυσικά τα "κακά" παιδιά της τάξης ήξεραν πολύ καλά πως να το εκμεταλλευτούν στα διαλείμματα. Το θέμα μου όμως δεν είναι τα πειράγματα των συμμαθητών μου...ακόμη και ως παιδί δεν με άγγιζαν πότε όλα όσα έλεγαν για μένα...πάντα είχα καλύτερα πράγματα να κάνω..Δεν θα σταθώ ούτε στην δασκάλα μου,άλλο να είσαι δασκάλα και άλλο εκπαιδευτικός...Κάπου μετά το 2000 και εκεί που αποφάσισα να ξανά γυρίσω στα θρανία, γνώρισα μια καθηγήτρια η οποία με προέτρεψε να ψάξω λίγο περισσότερο την αδυναμία μου...Μου πήρε αρκετό καιρό για να ανακαλύψω πως δεν ήμουν απλά η τεμπέλα μαθήτρια που δεν μπορούσε να μάθει σωστή ορθογραφία ή να κατανοήσει να μαθηματικά...αντιμετώπιζα πραγματικά μια μαθησιακή δυσκολία.Τα πράγματα για μένα θα ήταν πολύ πιο εύκολα αν υπήρχαν δάσκαλοι που θα το πρόσεχαν νωρίτερα..όμως πριν 25 χρόνια η ενημέρωση δεν ήταν αυτή που είναι σήμερα.

Ακόμη όμως και σήμερα πολλοί σπεύδουν να διορθώσουν τα λάθη μου και αρκετοί από αυτούς να με ειρωνευτούν..."δεν πήγες σχολείο"..."στην ώρα της ορθογραφίας έκανες κοπάνα"...και άλλα τέτοια χαριτωμένα σχόλια που έχω ακούσει...Εγώ και σχολείο πήγα και στο μάθημα της γλώσσας εκεί ήμουν...εσύ τρόπους έμαθες;...ή όταν η μαμά σου σου έλεγε να είσαι ευγενικός είχες κλείσει τα αυτάκια; Και τώρα που μεγάλωσες γιατί δεν κοιτάζεις πως να ενημερωθείς,όχι μόνο για να το παίζεις έξυπνος αλλά για να γίνεις κιόλας και γιατί ένας ημιμαθής σαν εσένα είναι χειρότερος από τον αμαθή...σαν εμένα.Η δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία,δεν έχει καμιά σχέση με νοητική υστέρηση και τις περισσότερες φορές τα δυσλεκτικά άτομα είναι πιο δημιουργικά σε άλλους τομείς.Δηλαδή πόσο εγώ;;;;


Είναι πολύ άσχημο να διορθώνεις έναν δυσλεκτικό και όχι τόσο σαν πράξη όσο με τον τρόπο που το κάνεις,δεν είναι βλάκας απλά είναι δυσλεκτικός,δεν είναι τεμπέλης απλά αντιμετωπίζει μια μαθησιακή δυσκολία και η ορθογραφία είναι ένα κομμάτι της,όπως και εσύ αντιμετωπίζεις δυσκολία στο να μην είσαι ρατσιστής,στο να μην κοροϊδέψεις.Τώρα πια στα 35 μου έχω μάθει να μην με ενοχλεί..γιατί δυναμική δεν λέω αλλά πέρασα και αρκετό καιρό παρέα με λεξικό ή να ψάχνω να χρησιμοποιήσω άλλες λέξεις ώστε να γλιτώσω τα σχόλια των "έξυπνων"...Η δυσλεξία έχει πολλές μορφές και τα δυσλεκτικά παιδιά πολλά χαρίσματα,όπως ο Πικάσο, ο Άινσταϊν και ο Στηβ Τζομπς,ο Έντισον που είναι μερικοί από τους διάσημους "ανορθόγραφους"...τελικά η δυσλεξία ίσως να είναι η "πάθηση των χαρισματικών παιδιών"...Ίσως λίγη ενημέρωση σε βοηθήσει να καταλάβεις πώς σημασία δεν έχει το πως γράφεις αλλά τι πραγματικά έχεις να πεις...σαν λόγος,σαν ύπαρξη και σαν άνθρωπος....
- See more at: http://www.epaggelmagynaika.gr/e-ksomologiseis/item/4550-den-eimai-anorthografi-eimai-apla-xarismatiki#sthash.vBSZylIm.dpuf
Πόσο ο κόσμος μας είναι έτοιμος να αποδεχτεί το διαφορετικό;Με πόση άνεση κάποιος κοροϊδεύει,κρίνει και βάζει ταμπέλα σε ότι δεν του αρέσει,δεν καταλαβαίνει ή απλά τον βολεύει για να κρύψει την δική του ασχήμια;Δεν θα πάψω ποτέ  να ασχολούμαι με το θέμα διαφορετικότητας, όχι μόνο γιατί έτυχε να είναι κάποιος διαφορετικός αλλά κυρίως γιατί το επέλεξε...Πολύ θέλω να μάθω τα όρια,τα μέτρα και τα σταθμά που έχει θεσπίσει σαν άγραφους νόμους η κοινωνία και καθορίζει το ποιος είναι τι...ποιος είναι έξυπνος,άξιος,όμορφος...ταμπέλες που στην πραγματικότητα κρίνουν το φαίνεσθαι και όχι την ουσία...γιατί όπως μας έχει διδάξει και η νεότερη ιστορία...τα μεγαλύτερα εγκλήματα τα διαπράττουν αυτοί που φοράν κουστούμια.

Δεν ξέρω εάν δυσκολευόμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό ή είμαστε απλά ρατσιστές.Ο ρατσισμός έχει πολλές μορφές,ρατσισμό μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος για την εξωτερική του εμφάνιση,τον τρόπο που επέλεξε να ζει ή για κάτι που απλά του συνέβη..Μια τέτοια μορφή ρατσισμού βίωσα ως μαθήτρια από κακούς δασκάλους και συνεχίζω να βιώνω όταν βρεθούν μπροστά μου άνθρωποι πραγματικά αγράμματοι...γιατί εγώ δεν είμαι ανορθόγραφη είμαι απλά δυσλεκτική.

Μαθήτρια δημοτικού στα μέσα της δεκαετίας του 80΄...αν και φημίζομαι για την "μνήμη χρυσόψαρου" που διαθέτω,έρχονται στο μυαλό μου πολλά περιστατικά από το σχολείο,όπου η δασκάλα έβρισκε τρομερά παιδαγωγικό να με προσβάλλει μπροστά στους συμμαθητές μου για την ανορθογραφία μου και φυσικά τα "κακά" παιδιά της τάξης ήξεραν πολύ καλά πως να το εκμεταλλευτούν στα διαλείμματα. Το θέμα μου όμως δεν είναι τα πειράγματα των συμμαθητών μου...ακόμη και ως παιδί δεν με άγγιζαν πότε όλα όσα έλεγαν για μένα...πάντα είχα καλύτερα πράγματα να κάνω..Δεν θα σταθώ ούτε στην δασκάλα μου,άλλο να είσαι δασκάλα και άλλο εκπαιδευτικός...Κάπου μετά το 2000 και εκεί που αποφάσισα να ξανά γυρίσω στα θρανία, γνώρισα μια καθηγήτρια η οποία με προέτρεψε να ψάξω λίγο περισσότερο την αδυναμία μου...Μου πήρε αρκετό καιρό για να ανακαλύψω πως δεν ήμουν απλά η τεμπέλα μαθήτρια που δεν μπορούσε να μάθει σωστή ορθογραφία ή να κατανοήσει να μαθηματικά...αντιμετώπιζα πραγματικά μια μαθησιακή δυσκολία.Τα πράγματα για μένα θα ήταν πολύ πιο εύκολα αν υπήρχαν δάσκαλοι που θα το πρόσεχαν νωρίτερα..όμως πριν 25 χρόνια η ενημέρωση δεν ήταν αυτή που είναι σήμερα.

Ακόμη όμως και σήμερα πολλοί σπεύδουν να διορθώσουν τα λάθη μου και αρκετοί από αυτούς να με ειρωνευτούν..."δεν πήγες σχολείο"..."στην ώρα της ορθογραφίας έκανες κοπάνα"...και άλλα τέτοια χαριτωμένα σχόλια που έχω ακούσει...Εγώ και σχολείο πήγα και στο μάθημα της γλώσσας εκεί ήμουν...εσύ τρόπους έμαθες;...ή όταν η μαμά σου σου έλεγε να είσαι ευγενικός είχες κλείσει τα αυτάκια; Και τώρα που μεγάλωσες γιατί δεν κοιτάζεις πως να ενημερωθείς,όχι μόνο για να το παίζεις έξυπνος αλλά για να γίνεις κιόλας και γιατί ένας ημιμαθής σαν εσένα είναι χειρότερος από τον αμαθή...σαν εμένα.Η δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία,δεν έχει καμιά σχέση με νοητική υστέρηση και τις περισσότερες φορές τα δυσλεκτικά άτομα είναι πιο δημιουργικά σε άλλους τομείς.Δηλαδή πόσο εγώ;;;;


Είναι πολύ άσχημο να διορθώνεις έναν δυσλεκτικό και όχι τόσο σαν πράξη όσο με τον τρόπο που το κάνεις,δεν είναι βλάκας απλά είναι δυσλεκτικός,δεν είναι τεμπέλης απλά αντιμετωπίζει μια μαθησιακή δυσκολία και η ορθογραφία είναι ένα κομμάτι της,όπως και εσύ αντιμετωπίζεις δυσκολία στο να μην είσαι ρατσιστής,στο να μην κοροϊδέψεις.Τώρα πια στα 35 μου έχω μάθει να μην με ενοχλεί..γιατί δυναμική δεν λέω αλλά πέρασα και αρκετό καιρό παρέα με λεξικό ή να ψάχνω να χρησιμοποιήσω άλλες λέξεις ώστε να γλιτώσω τα σχόλια των "έξυπνων"...Η δυσλεξία έχει πολλές μορφές και τα δυσλεκτικά παιδιά πολλά χαρίσματα,όπως ο Πικάσο, ο Άινσταϊν και ο Στηβ Τζομπς,ο Έντισον που είναι μερικοί από τους διάσημους "ανορθόγραφους"...τελικά η δυσλεξία ίσως να είναι η "πάθηση των χαρισματικών παιδιών"...Ίσως λίγη ενημέρωση σε βοηθήσει να καταλάβεις πώς σημασία δεν έχει το πως γράφεις αλλά τι πραγματικά έχεις να πεις...σαν λόγος,σαν ύπαρξη και σαν άνθρωπος....
- See more at: http://www.epaggelmagynaika.gr/e-ksomologiseis/item/4550-den-eimai-anorthografi-eimai-apla-xarismatiki#sthash.vBSZylIm.dpuf
Πόσο ο κόσμος μας είναι έτοιμος να αποδεχτεί το διαφορετικό;Με πόση άνεση κάποιος κοροϊδεύει,κρίνει και βάζει ταμπέλα σε ότι δεν του αρέσει,δεν καταλαβαίνει ή απλά τον βολεύει για να κρύψει την δική του ασχήμια;Δεν θα πάψω ποτέ  να ασχολούμαι με το θέμα διαφορετικότητας, όχι μόνο γιατί έτυχε να είναι κάποιος διαφορετικός αλλά κυρίως γιατί το επέλεξε...Πολύ θέλω να μάθω τα όρια,τα μέτρα και τα σταθμά που έχει θεσπίσει σαν άγραφους νόμους η κοινωνία και καθορίζει το ποιος είναι τι...ποιος είναι έξυπνος,άξιος,όμορφος...ταμπέλες που στην πραγματικότητα κρίνουν το φαίνεσθαι και όχι την ουσία...γιατί όπως μας έχει διδάξει και η νεότερη ιστορία...τα μεγαλύτερα εγκλήματα τα διαπράττουν αυτοί που φοράν κουστούμια.

Δεν ξέρω εάν δυσκολευόμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό ή είμαστε απλά ρατσιστές.Ο ρατσισμός έχει πολλές μορφές,ρατσισμό μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος για την εξωτερική του εμφάνιση,τον τρόπο που επέλεξε να ζει ή για κάτι που απλά του συνέβη..Μια τέτοια μορφή ρατσισμού βίωσα ως μαθήτρια από κακούς δασκάλους και συνεχίζω να βιώνω όταν βρεθούν μπροστά μου άνθρωποι πραγματικά αγράμματοι...γιατί εγώ δεν είμαι ανορθόγραφη είμαι απλά δυσλεκτική.

Μαθήτρια δημοτικού στα μέσα της δεκαετίας του 80΄...αν και φημίζομαι για την "μνήμη χρυσόψαρου" που διαθέτω,έρχονται στο μυαλό μου πολλά περιστατικά από το σχολείο,όπου η δασκάλα έβρισκε τρομερά παιδαγωγικό να με προσβάλλει μπροστά στους συμμαθητές μου για την ανορθογραφία μου και φυσικά τα "κακά" παιδιά της τάξης ήξεραν πολύ καλά πως να το εκμεταλλευτούν στα διαλείμματα. Το θέμα μου όμως δεν είναι τα πειράγματα των συμμαθητών μου...ακόμη και ως παιδί δεν με άγγιζαν πότε όλα όσα έλεγαν για μένα...πάντα είχα καλύτερα πράγματα να κάνω..Δεν θα σταθώ ούτε στην δασκάλα μου,άλλο να είσαι δασκάλα και άλλο εκπαιδευτικός...Κάπου μετά το 2000 και εκεί που αποφάσισα να ξανά γυρίσω στα θρανία, γνώρισα μια καθηγήτρια η οποία με προέτρεψε να ψάξω λίγο περισσότερο την αδυναμία μου...Μου πήρε αρκετό καιρό για να ανακαλύψω πως δεν ήμουν απλά η τεμπέλα μαθήτρια που δεν μπορούσε να μάθει σωστή ορθογραφία ή να κατανοήσει να μαθηματικά...αντιμετώπιζα πραγματικά μια μαθησιακή δυσκολία.Τα πράγματα για μένα θα ήταν πολύ πιο εύκολα αν υπήρχαν δάσκαλοι που θα το πρόσεχαν νωρίτερα..όμως πριν 25 χρόνια η ενημέρωση δεν ήταν αυτή που είναι σήμερα.

Ακόμη όμως και σήμερα πολλοί σπεύδουν να διορθώσουν τα λάθη μου και αρκετοί από αυτούς να με ειρωνευτούν..."δεν πήγες σχολείο"..."στην ώρα της ορθογραφίας έκανες κοπάνα"...και άλλα τέτοια χαριτωμένα σχόλια που έχω ακούσει...Εγώ και σχολείο πήγα και στο μάθημα της γλώσσας εκεί ήμουν...εσύ τρόπους έμαθες;...ή όταν η μαμά σου σου έλεγε να είσαι ευγενικός είχες κλείσει τα αυτάκια; Και τώρα που μεγάλωσες γιατί δεν κοιτάζεις πως να ενημερωθείς,όχι μόνο για να το παίζεις έξυπνος αλλά για να γίνεις κιόλας και γιατί ένας ημιμαθής σαν εσένα είναι χειρότερος από τον αμαθή...σαν εμένα.Η δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία,δεν έχει καμιά σχέση με νοητική υστέρηση και τις περισσότερες φορές τα δυσλεκτικά άτομα είναι πιο δημιουργικά σε άλλους τομείς.Δηλαδή πόσο εγώ;;;;


Είναι πολύ άσχημο να διορθώνεις έναν δυσλεκτικό και όχι τόσο σαν πράξη όσο με τον τρόπο που το κάνεις,δεν είναι βλάκας απλά είναι δυσλεκτικός,δεν είναι τεμπέλης απλά αντιμετωπίζει μια μαθησιακή δυσκολία και η ορθογραφία είναι ένα κομμάτι της,όπως και εσύ αντιμετωπίζεις δυσκολία στο να μην είσαι ρατσιστής,στο να μην κοροϊδέψεις.Τώρα πια στα 35 μου έχω μάθει να μην με ενοχλεί..γιατί δυναμική δεν λέω αλλά πέρασα και αρκετό καιρό παρέα με λεξικό ή να ψάχνω να χρησιμοποιήσω άλλες λέξεις ώστε να γλιτώσω τα σχόλια των "έξυπνων"...Η δυσλεξία έχει πολλές μορφές και τα δυσλεκτικά παιδιά πολλά χαρίσματα,όπως ο Πικάσο, ο Άινσταϊν και ο Στηβ Τζομπς,ο Έντισον που είναι μερικοί από τους διάσημους "ανορθόγραφους"...τελικά η δυσλεξία ίσως να είναι η "πάθηση των χαρισματικών παιδιών"...Ίσως λίγη ενημέρωση σε βοηθήσει να καταλάβεις πώς σημασία δεν έχει το πως γράφεις αλλά τι πραγματικά έχεις να πεις...σαν λόγος,σαν ύπαρξη και σαν άνθρωπος....
- See more at: http://www.epaggelmagynaika.gr/e-ksomologiseis/item/4550-den-eimai-anorthografi-eimai-apla-xarismatiki#sthash.vBSZylIm.dpuf
Πόσο ο κόσμος μας είναι έτοιμος να αποδεχτεί το διαφορετικό;Με πόση άνεση κάποιος κοροϊδεύει,κρίνει και βάζει ταμπέλα σε ότι δεν του αρέσει,δεν καταλαβαίνει ή απλά τον βολεύει για να κρύψει την δική του ασχήμια;Δεν θα πάψω ποτέ  να ασχολούμαι με το θέμα διαφορετικότητας, όχι μόνο γιατί έτυχε να είναι κάποιος διαφορετικός αλλά κυρίως γιατί το επέλεξε...Πολύ θέλω να μάθω τα όρια,τα μέτρα και τα σταθμά που έχει θεσπίσει σαν άγραφους νόμους η κοινωνία και καθορίζει το ποιος είναι τι...ποιος είναι έξυπνος,άξιος,όμορφος...ταμπέλες που στην πραγματικότητα κρίνουν το φαίνεσθαι και όχι την ουσία...γιατί όπως μας έχει διδάξει και η νεότερη ιστορία...τα μεγαλύτερα εγκλήματα τα διαπράττουν αυτοί που φοράν κουστούμια.

Δεν ξέρω εάν δυσκολευόμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό ή είμαστε απλά ρατσιστές.Ο ρατσισμός έχει πολλές μορφές,ρατσισμό μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος για την εξωτερική του εμφάνιση,τον τρόπο που επέλεξε να ζει ή για κάτι που απλά του συνέβη..Μια τέτοια μορφή ρατσισμού βίωσα ως μαθήτρια από κακούς δασκάλους και συνεχίζω να βιώνω όταν βρεθούν μπροστά μου άνθρωποι πραγματικά αγράμματοι...γιατί εγώ δεν είμαι ανορθόγραφη είμαι απλά δυσλεκτική.

Μαθήτρια δημοτικού στα μέσα της δεκαετίας του 80΄...αν και φημίζομαι για την "μνήμη χρυσόψαρου" που διαθέτω,έρχονται στο μυαλό μου πολλά περιστατικά από το σχολείο,όπου η δασκάλα έβρισκε τρομερά παιδαγωγικό να με προσβάλλει μπροστά στους συμμαθητές μου για την ανορθογραφία μου και φυσικά τα "κακά" παιδιά της τάξης ήξεραν πολύ καλά πως να το εκμεταλλευτούν στα διαλείμματα. Το θέμα μου όμως δεν είναι τα πειράγματα των συμμαθητών μου...ακόμη και ως παιδί δεν με άγγιζαν πότε όλα όσα έλεγαν για μένα...πάντα είχα καλύτερα πράγματα να κάνω..Δεν θα σταθώ ούτε στην δασκάλα μου,άλλο να είσαι δασκάλα και άλλο εκπαιδευτικός...Κάπου μετά το 2000 και εκεί που αποφάσισα να ξανά γυρίσω στα θρανία, γνώρισα μια καθηγήτρια η οποία με προέτρεψε να ψάξω λίγο περισσότερο την αδυναμία μου...Μου πήρε αρκετό καιρό για να ανακαλύψω πως δεν ήμουν απλά η τεμπέλα μαθήτρια που δεν μπορούσε να μάθει σωστή ορθογραφία ή να κατανοήσει να μαθηματικά...αντιμετώπιζα πραγματικά μια μαθησιακή δυσκολία.Τα πράγματα για μένα θα ήταν πολύ πιο εύκολα αν υπήρχαν δάσκαλοι που θα το πρόσεχαν νωρίτερα..όμως πριν 25 χρόνια η ενημέρωση δεν ήταν αυτή που είναι σήμερα.

Ακόμη όμως και σήμερα πολλοί σπεύδουν να διορθώσουν τα λάθη μου και αρκετοί από αυτούς να με ειρωνευτούν..."δεν πήγες σχολείο"..."στην ώρα της ορθογραφίας έκανες κοπάνα"...και άλλα τέτοια χαριτωμένα σχόλια που έχω ακούσει...Εγώ και σχολείο πήγα και στο μάθημα της γλώσσας εκεί ήμουν...εσύ τρόπους έμαθες;...ή όταν η μαμά σου σου έλεγε να είσαι ευγενικός είχες κλείσει τα αυτάκια; Και τώρα που μεγάλωσες γιατί δεν κοιτάζεις πως να ενημερωθείς,όχι μόνο για να το παίζεις έξυπνος αλλά για να γίνεις κιόλας και γιατί ένας ημιμαθής σαν εσένα είναι χειρότερος από τον αμαθή...σαν εμένα.Η δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία,δεν έχει καμιά σχέση με νοητική υστέρηση και τις περισσότερες φορές τα δυσλεκτικά άτομα είναι πιο δημιουργικά σε άλλους τομείς.Δηλαδή πόσο εγώ;;;;


Είναι πολύ άσχημο να διορθώνεις έναν δυσλεκτικό και όχι τόσο σαν πράξη όσο με τον τρόπο που το κάνεις,δεν είναι βλάκας απλά είναι δυσλεκτικός,δεν είναι τεμπέλης απλά αντιμετωπίζει μια μαθησιακή δυσκολία και η ορθογραφία είναι ένα κομμάτι της,όπως και εσύ αντιμετωπίζεις δυσκολία στο να μην είσαι ρατσιστής,στο να μην κοροϊδέψεις.Τώρα πια στα 35 μου έχω μάθει να μην με ενοχλεί..γιατί δυναμική δεν λέω αλλά πέρασα και αρκετό καιρό παρέα με λεξικό ή να ψάχνω να χρησιμοποιήσω άλλες λέξεις ώστε να γλιτώσω τα σχόλια των "έξυπνων"...Η δυσλεξία έχει πολλές μορφές και τα δυσλεκτικά παιδιά πολλά χαρίσματα,όπως ο Πικάσο, ο Άινσταϊν και ο Στηβ Τζομπς,ο Έντισον που είναι μερικοί από τους διάσημους "ανορθόγραφους"...τελικά η δυσλεξία ίσως να είναι η "πάθηση των χαρισματικών παιδιών"...Ίσως λίγη ενημέρωση σε βοηθήσει να καταλάβεις πώς σημασία δεν έχει το πως γράφεις αλλά τι πραγματικά έχεις να πεις...σαν λόγος,σαν ύπαρξη και σαν άνθρωπος....
- See more at: http://www.epaggelmagynaika.gr/e-ksomologiseis/item/4550-den-eimai-anorthografi-eimai-apla-xarismatiki#sthash.vBSZylIm.dpuf

4 σχόλια:

  1. Και γω μια ζωη ανορθογραφη ημουν και τελικα αποδείχτηκε πως εχω δυσλεξια...τωρα πλεον δεν με νοιάζει αν κανω λαθος...τωρα πλεον ξερω τον λογο.
    Τα φιλια μου
    Αθανασια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθανασίας μου πλέον εγώ το διασκεδάζω..Γεια σας είμαι η Δέσποινα και είμαι δυσλεκτική... χα χα χα !!!

      Διαγραφή
    2. Και γω καπως ετσι κανω....χαχαχαχαχαχχα καμια φορα το χρεωνω και λιγακι παραπανω σε αυτο!!! Του τυπου αααααα δεν ξερω τι βλεπεις εσυ εγω σωστα το εγραψα στην αρχη....χαχαχχαχα

      Διαγραφή
  2. Μια χαρά τα λες κοριτσάρα μου! Μη σκας, δεν θα μάθεις εσύ τρόπους σ'αυτούς που δεν έχουν! Δλδ αυτοί, είναι τέλειοι σε όλα? Καλή χρονιά με υγεία, αγάπη κι ότι άλλο επιθυμείς για τη νέα χρονιά! φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Blogging tips